1910- Wyszedł w formie książkowej reportaż „Z ziemi chełmskiej” oraz zbiór nowel i szkiców „Marzyciel”.
1911- Ukazał się tom nowel „ O zmierzchu „ i powieść „Wampir” ( powstała w 1904r.). Pismo „Museion” opublikowało dramat „Przegrana”
(wystawiony w Warszawie w 1912r.) , który krytycy i czytelnicy uznali za „dramatycznie i psychologicznie chybiony”.
1912- Reymont zakupił posiadłość Charłupia Wielka koło Sieradza, by po roku zrezygnować z gospodarki na roli.
1913- W l.1913-1918 ukazywał się cykl powieści historycznych pod wspólnym tytułem „Rok 1974”. W 1913 r. wyszedł tom 1 „Ostatni
Sejm Rzeczypospolitej” , w 1916r. – „Nil desperandum” w 1918r. część trzecia „Insekuracja”.
1914- W latach I wojny światowej Reymont przebywał głównie w Warszawie i w Zakopanem, dużo pracował społecznie. Brał udział w
pracach Wydziału Dobroczynności Komitetu Obywatelskiego m.Warszawy , był prezesem Warszawskiej Kasy Przezorności i Pomocy dla
Literatów i Dziennikarzy ( w l.1916-1918).
1917- Pisarz otrzymał od Akademii Umiejętności w Krakowie Nagrodę im. Mikołaja Reja za „Chłopów”. W Poznaniu wydano zbiór nowel „Przysięga”.
1918- Krakowska Akademia Umiejętności oficjalnie wysunęła kandydaturę Reymonta do Nagrody Nobla.
© Przygotowały: Emilia Ślęk, Patrycja Klęczar