1925- W maju Reymont bawił w Paryżu , uczestnicząc w urządzonych tam na jego cześć uroczystościach. Został odznaczony francuską Legią Honorową. Po powrocie do kraju zgłosił przystąpienie do PSL „Piast” i odebrał legitymację członkowską z rąk Wincentego Witosa. W dniu 15 sierpnia brał udział w zorganizowanych w Wierzchosławicach uroczystych dożynkach, będących zarazem hołdem dla twórcy Chłopów. Stan zdrowia pisarza pogorszył się pomimo kuracji szpitalnej , której poddał się we wrześniu w Poznaniu.

1925- Władysław Reymont zmarł 5 grudnia w Warszawie. Uroczysty pogrzeb Reymonta na koszt państwa odbył się 9 XII z udziałem prezydenta Stanisława Wojciechowskiego, rządu i korpusu dyplomatycznego. Mowę żałobną w katedrze Św. Jana wygłosił bp Antoni Szlagowski, przed Zamkiem Królewskim – min. Grabski. Zwłoki Reymonta pochowane zostały na cmentarzu Powązkowskim, zapoczątkowując tu Aleję Zasłużonych. Nad trumną przemawiali: A. Grzymała-Siedlecki, Leopold Staff, Jarosław Iwaszkiewicz i W. Witos. Pomnik grobowy zaprojektował inż. Konstanty Sylwin Jakimowicz, medalion na płycie pomnika – Leon Szacsznajder. Urna z sercem Reymonta zamurowana została w kościele Św. Krzyża w Warszawie.



Źródło:Wilkipedia; B.Kocówna:Władysław Reymont, Warszawa 1973; A. Milska: Pisarze polscy. Wybór sylwetek 1890-1970, Warszawa 1972;

© Przygotowały: Emilia Ślęk, Patrycja Klęczar